پماد زایلاپی

پماد زایلاپی

تمام داروهای بی حس کننده موضعی سبب می شوند که غشا پایدار شود و در نتیجه آن مانع  دپلاریزه شدن سلول می شود و آنها به حالت برگشت پذیر میزان دپلاریزان و رپلاریزان سلول های موجود درغشای تحریک پذیر را کاهش می دهند. برخی از داروهایی هم وجود دارند مانند پروپرانول که سبب پایداری در غشا می شوند ولی جزو داروهای بی حس کننده نیستند، داروهای بی حس کننده از دپلاریزان سلول ممانعت می کنند که این کار را با مهار کردن ورود سدیم از دریچه های یون سدیم در غشای سلولی انجام می دهند که نتیجه این فرآیند مهار جریان عصبی است. این پماد با مسدود کردن راه سیگنال های درد از انتهای اعصاب پوستی به مغز موجب کاهش درد می شود و بیشتر برای مواجهه با دردهایی که به پوست مرتبط است و دارای عمق زیادی نیستند مانند زونا، لیزر، واکسن و غیره  کاربرد دارد. پماد زایلاپی از دسته محصولات آرایشی و زیبایی بی حس کننده موضعی است که برای کاربردهای مختلف استفاده می شود. این پماد حاوی لیدوکائین و پریلوکائین است و در صورت استفاده روی پوست باعث بی حسی می شود. این پماد برای اعمال جراحی کوچک، تزریقات زیبایی، درمان انزال زودرس در مردان، قبل از لیزر و خالکوبی استفاده می شود.

جدول مشخصات پماد زایلاپی

نحوه استفاده از پماد زایلاپی

ابتدا ناحیه مورد نظر را به خوبی با آب صابون یا مواد ضدعفونی کننده شستشو داده و سپس به صورت کامل ناحیه مورد نظر را خشک کنید اگر برای لیزر  پماد زایلاپی استفاده می‌کنید مجبور به استفاده از این پماد در سطح وسیعی خواهید بود برای  اینکار ابتدا ناحیه مورد نظر را شستشو داده و با حوله تمیز سطح پوست را خشک کنید.

در مرحله دوم سعی کنید دستکش ونیل یا دستکش لاتکس را پوشیده و سپس مقداری از پماد زایلاپی را روی پوست قرار دهید سپس پماد را به صورت لایه خیلی نازک روی پوست به صورت دورانی و گردشی بمالید. مالش دورانی باعث می‌شود که پماد زایلاپی در سطح پوست پخش شده و به عمق آن نفوذ کند. دلیل پوشیدن دستکش نیز به این علت است که اگر دستکش نپوشیده باشید انگشتان شما رفته رفته بی‌حس خواهد شد پس از اینکه ناحیه مورد نظر را با کرم پوشانده و مالش دادید باید نیم ساعت تا یک ساعت اجازه دهید تا پماد اثر خود را روی پوست اعمال کند.

برای انجام لیزر بهتر است ناحیه مورد نظر را با یک نایلون پلاستیکی کاور کنید تا اثر پماد زایلاپی زودتر نمایان شود .  در موارد دیگر مانند میکرونیدلینگ این فرایند اجباری نمی‌باشد.

پس از اینکه احساس کردید پماد زایلاپی به خوبی پوست یا اندام مورد نظر را بی‌حس کرده است ناحیه مورد نظر را با استفاده از صابون یا مواد شوینده بشویید و با یک حوله تمیز سطح پوست را خشک کنید.

کاربرد های پماد زایلاپی

عوارض استفاده از پماد زایلاپی

• ورود مواد بی حس کننده به خون

یکی از مهمترین عیوب زایلاپی، جذب مواد بی حس کننده توسط خون است. در واقع مقداری از پمادهای موضعی نیز وارد خون شده و به قسمت های مختلف بدن راه پیدا می کنند. با این حال، استفاده از زایلاپی بر روی نواحی کوچک و افرادی که به لیدوکایین حساسیت ندارند، مشکل خاصی ایجاد نمی کند؛ اما استعمال آن روی قسمت های زیادی از بدن، ممکن است مشکلات جدی و دائمی برای فرد به وجود آورد.

• واکنش بدن به دلیل حساسیت به بی حس کننده

به طور کلی برخی افراد نسبت به بی حس کننده ها حساسیت داشته و بدن آنها پس از استعمال زایلاپی، واکنش نشان می دهد. به همین دلیل لازم است قبل از استفاده از زایلاپی، با یک متخصص مشورت کرده و این موضوع را در مورد بدن خود بررسی نمایید. علائمی مانند: تغییر رنگ ادرار، سرد یا گرم شدن بدن، تاری دید، التهاب پوست یا لب ها و …، نشان دهنده این هستند که زایلاپی بر روی کبد، کلیه و ارگان های مهم بدن تاثیر گذاشته است. در صورت بروز هر یک از این علائم، باید سریعا به پزشک مراجعه نمایید.

• افزایش تپش قلب

در صورتی که از زایلاپی بر روی نواحی زیادی از بدن استفاده کنید، غلظت زیادی از ماده بی حس کننده وارد خون می شود؛ در نتیجه خون با ورود به قلب، روی ماهیچه ها و بافت قلب تاثیر گذاشته و شرایط بدی را ایجاد می کند. از آنجایی که سلامت قلب از حساسیت زیادی برخوردار است، در صورت هر گونه تغییر پس از استعمال زایلاپی باید به پزشک مراجعه نمایید. مواردی مانند: تپش قلب، سرگیجه و تهوع، لرزش بدن، خواب آلودگی و خستگی، نشانه های تاثیر منفی زایلاپی بر روی قلب خواهند بود.

• عوارض جانبی روی پوست

از آنجایی که زایلاپی مستقیما روی پوست قرار گرفته و توسط آن جذب می شود، ممکن است به دلیل استفاده زیاد یا نوع پوست فرد، مشکلاتی ایجاد کند. عوارضی مانند: سوزش، خارش، التهاب و کبودی پوست از نشانه های واکنش بدن به زایلاپی می باشند. با توجه به اینکه امکان باقی ماندن این عوارض روی پوست وجود دارد، بهتر است قبل از استفاده بر روی نواحی وسیع، مقداری از آن را روی قسمت کوچکی از پوست امتحان کنید. با این کار، در صورت بروز علائم شدید، نواحی زیادی درگیر نشده و غلظت کمی از آن وارد خون می شود.